Welkom in mijn huis

Mijn eerste blog op onze site. Thijs stort zich hier tekstueel op de financiën, de praktische uitvoeringen en de vorming van onze droom. Ik geef jullie een inkijkje in ons bijzondere gezin, mijn gezin. Ik leef als vrouw in een huis vol met mijn mannen. Welkom in mijn huis.

Vakjes

Vakjes. Man en vrouw. Blank en gekleurd. Stads of plattelands. Nors of vrolijk. Wij worden door alles en iedereen in vakjes geplaatst. Neurotypisch en autistisch. Dat zijn ook van die vakjes.

Wat ik geleerd heb als moeder, in een huis vol autisten, is dat ik vooral moet kijken naar wat werkt in plaats van wat hoort. Ik denk dat ik mijzelf al nooit zo conformeerde aan wat hoort. Ik heb van kinds af aan al geleerd om te luisteren naar mijzelf, wat ik wilde in plaats van wat hoort. Ik sta met mijn gezin dus al met één-nul voor. Dank daarvoor pap en mam!

Maar ondanks dat zijn er altijd wel dingen die ik mijn kinderen mee wil geven omdat er toch altijd gedachten of overtuigingen zijn die horen of moeten. Zoals aan tafel blijven zitten totdat iedereen klaar is, want dat is beleefd. De avondmaaltijd nuttig je met z’n allen, want dat is sociaal wenselijk en gezellig. Je eet met mes en vork, want is wel zo netjes. Als je naar buiten gaat heb je je omgekleed van pyjama naar kleren, want je gaat nou eenmaal niet met pyjama naar buiten. Als je boos bent, dan beheers je jezelf altijd en ga je niet uit je plaat, want dat is niet netjes. En ga zo maar door. 

Hoezo dan?

Maar dit alles werkt niet met en bij mijn mannen, want als er iets niet werkt om te zeggen is dat “omdat het hoort“. “Hoezo dan?” krijg ik standaard, terecht, terug.

Ja, hoezo dan? Waarom aan tafel blijven zitten als je klaar bent en veel liever wil spelen in plaats van praten, stil zijn en luisteren naar de rest, want dat is al zo moeilijk! Waarom met mes en vork eten terwijl het heerlijk is om met je handen te eten, wat zelfs de norm is in andere culturen. Waarom met z’n allen eten als je hoofd zo propvol zit, met scheve blokjes, dat er geen conversatie meer bij kan en je alleen maar voller (lees: bozer) wordt. Op een pyjamadag ook lekker naar buiten in je pyjama, waarom kleren aan doen als die pyjama zo lekker zit en je hoeft toch niet naar school of werk. Wat een vrijheid! 

Eigenlijk ben ik best een luie moeder, waarom de strijd aangaan over zoiets onbenulligs als er tegenover staat dat het met ontspanning en plezier kan? Ik kies liever andere strijdpunten.

Autisten zijn tof

Ik leef met mannen die oog hebben voor detail en zien als ik naar de kapper ben geweest of een nieuwe jurk aan heb. Ze zijn goud eerlijk en zullen niet iets zeggen omdat het van ze wordt verwacht. De beste out of the box oplossingen worden bedacht in mijn huis. De meest creatieve scheldwoorden worden hier geproduceerd. Ze zijn altijd op tijd. Weten waar mijn sleutels liggen als ik ze kwijt ben. Algemene kennis is zeer breed aanwezig. Ik vraag iets en zij antwoorden en er is altijd wel een nieuwe hobby waar iedereen van kan leren.

Welkom in mijn huis, een huis vol met autisten. 

Annelieke

Krulhoofd met mooie ogen. Lief maar toch eerlijk. Gezinstherapeut met ballen, alles op de fiets. Creatief, muzikaal en neuro-typisch. Dijk van een wijf en moeder.

1 thought on “Welkom in mijn huis

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.